O WŻLF

Wielka Żeńska Loża Francji, jest Federacją Lóż, które pozostają suwerenne w ramach obowiązującego regulaminu ogólnego. Mogą mieć regulaminy wewnętrzne, które nie mogą jednak zawierać przepisów niezgodnych z ustanowieniami Paktu Socjalnego Federacji. Organem ustawodawczym WŻLF jest Konwent, organem wykonawczym Rada Federalna (wybierana na 3-letnią kadencję, przy czym co roku następuje wymiana 1/3 Radnych Federalnych).

Każda Loża zrzeszona w federacji wybiera delegatkę, Posłankę, która reprezentuje ją na zebraniach regionalnych i zebraniach ogólnych. 

Federacja podzielona jest na Regiony. Kongresy Regionalne zbierają się na dwóch seansach w roku, pozwalając na ścisłą współpracę Lóż geograficznie do siebie zbliżonych. Loże francuskich terytoriów zamorskich i loże zagraniczne (w tym polskie Loże „Prometea” i „Gaja Aeterna”) dołączone są do regionu paryskiego. W naszym przypadku można mówić o „Lożach tematycznie zbliżonych”, gdyż – choć odległości między naszymi Wschodami są bardzo duże – nurtujące nas pytania i problemy są bardzo do siebie podobne.

Wielka Mistrzyni i Radne Federalne zapewniają także reprezentację naszej obediencji w spotkaniach międzyobediencyjnych i wobec instytucji państwowych i europejskich.

W obediencji działa Comité d’Entraide – „Komitet wzajemnej pomocy” – organ złożony z wybranych Sióstr reprezentujących wszystkie regiony, którego zadaniem jest pomoc materialna i wspomaganie Sióstr w trudnych sytuacjach życiowych. Każda z nas, płacąc składkę na rzecz obediencji, uczestniczy w funduszu przeznaczonym na ten cel.

WŻLF wydaje swoje pismo przeznaczone do użytku wewnętrznego – „LE TRACE”. Ma także swoje wydawnictwo (La Ligne Editoriale), jak również własną bibliotekę i małe zbiory muzealne.

Przy WŻLF funkcjonują m.in. następujące Komisje:

- Komisja Konstytucji

- Komisja życzeń i propozycji

- Komisje rytuałów rytów praktykowanych w WŻLF

- Komisja laickości 

- Komisja historii i badań wolnomularskich

- Komisja praw kobiet

WŻLF nieustannie się rozwija, skupiając kobiety w różnym wieku, inteligentne, wolne, otwarte, o różnorodnych tradycjach kulturowych, rozciągając swoją działalność także poza granice Francji. Upowszechnia idee wolnomularstwa wśród kobiet w różnych zakątkach świata, gdzie nie dotarło jeszcze wolnomularstwo kobiece. Zakłada tam loże żeńskie, które po czasie stają się samodzielnymi obediencjami, inaczej mówiąc Wielkimi Lożami. W ten sposób powstały już Wielkie Loże Belgii, Szwajcarii, Wenezueli, Hiszpanii, Portugalii.